บ้านหลังนี้ผมไปพบเจอโดยบังเอิญ ขณะที่กำลังไปหาหลวงพ่อที่ผมนับถือ ซึ่งบ้านหลังนี้จะอยู่ริมถนนใหญ่ คือพอผ่านแล้วต้องถอยหลังกลับมาดูทันที เพราะความใหญ่ของตัวบ้านและเนื้อที่ดินคือกว้างใหญ่มากถ้ามองด้วยสายตาเกือบ
2 ไร่ได้ ผมคิดเลยว่าบ้านใหญ่ขนาดนี้เจ้าของต้องเป็นคนที่มีฐานนะร่ำรวยมากๆๆ เพราะระหว่างทางที่ผมผ่านสองข้างทางจะพบเจอแค่บ้านชาวแบบทั่วไปตามภาษาชาวบ้านเกษตรกร
พอผมเดินไปถึงหน้าบ้านก็พบ ผู้ชายคนหนึ่ง เหมือนจะก่อกองไฟทำอาหารอยุ่ข้างบ้าน น่าจะเป็นจรเก็บของเก่ามาอาศัยอยู่ ผมเลยจะเข้าไปทักทายเผื่อว่าเขาจะรู้อะไรเกี่ยวกับบ้านหลังนี้บ้าง พี่เขาก็ใส่เสื้อผ้า เก่าๆเนื้อตัวมมอมแมม
ข้างๆๆใกล้ๆก็มีกองขวดต่างๆๆที่เก็บมา ผมก็สอบถามกับแก เกี่ยวกับสิ่งที่ผมอยากรู้ ….แต่คำตอบที่ผมได้ยินมาทำให้ผมอึ้งไปเลยครับ เชื่อไหมเขาตอบมาว่า..เรื่องเกี่ยวกับบ้านหลังนี้ผมรู้ดีที่สุดเพราะ….ผมคือลูกชายเจ้าของบ้าน ..สิ่งที่ผมคิดอันดับแรกคือไม่เชื่อแน่นอนครับ ..แต่ผมก็เออ ออตามเขาดูก่อน เขาเล่าให้ฟังว่าเดิมทีครอบครัวเขา คุณพ่อเขาเป็นคนจังหวัด ประจวบคีรีขันธ์ แต่คุณแม่เป็นคนที่นี่ (ขอสงวนไม่บอกนะครับว่าที่ไหน) เดิมทีครอบครัวเขา ทำธุรกิจงานถมที่ ที่นั้นกิจการก็รุ่งเรืองดีไปได้สวยเลย พอดีแม่ของเขาคิดถึงบ้านเกิดจึงชวนพ่อย้ายมาทำธุรกิจที่บ้านเกิดแม่ พ่อเขาก็เลยย้ายมาเริ่มธุรกิจ รับถมที่ วิ่งขนดินที่นี่ จึงมาสร้างบ้านที่ตรงนี้เป็นที่ดินเดิมของแม่เขา พอเริ่มทำธุรกิจที่นี่รายได้ดีกว่าเดิมมาก เพราะยังไม่มีใครทำธุรกิจนี้กัน คืออันเป็นว่าครอบครัวเขาเป็นเศรษฐี ร่ำรวยที่สุดในตำบลนี้เลย เขาก็ทำธุรกิจมาได้เรื่อยๆ ก็เริ่มมีชาวบ้านมาขอความช่วยเหลือบ้าง เอาที่ดินมาจำนองบ้าง และเริ่มมีญาติพี่น้องเริ่มเข้ามาขอความช่วยเหลือ เอาที่ทางมาจำนองบ้าง มาขอยืมเงินไปลงทุนบ้าง ทางพ่อเขาก็ช่วยเหลือตลอด ช่วยกันทีคือหลัก แสนหลักล้านกันเลยทีเดียว แต่พอนานวันเข้า ก็ไม่ค่อยมีใครสนใจที่จะคืน ค่าดอกก็ไม่มีใครสนใจที่จะจ่ายที่จะให้ ทั้งที่คิดดอกเบี้ยในราคาที่ต่ำมาก ทำให้คุณพ่อเขาต้องจำเป็นออกไปทวงถามตามบ้านญาติต่างๆๆ เพราะธุรกิจเขาก็ต้องมีเงินหมุนเหมือนกัน แต่ก็ถูกขับไล่ จากญาติพี่น้อง ทางพ่อเขาก็เลยตัดใจจะไม่ช่วยเหลือใครอีกต่อไป ทำมาหากินต่อ พอหลังๆๆทางญาติพี่น้องเขาเดือดร้อนมาอีกมาขอความช่วยเหลือต่าง ทางพ่อเขาก็ปฎิเสธทั้งหมด ทำให้ทางนั้นเริ่มโกรธเคืองพ่อเขา มาด่าเสียๆๆหายๆ บางทีก็ให้คนมายิงปืนขู่หน้าบ้านบ้าง เอาคนมาคอยขู่ว่าจะทำร้ายถ้าไม่ช่วยเหลือกัน ทำให้ครอบครัวเขาเริ่มอยู่ไม่เป็นสุขอีกต่อไป หลังจากนั้นมาธุรกิจของพ่อเขาจะที่เคยมีงานตลอดไม่เคยหยุด งานก็เริ่มหดหาย การเงินก็เริ่มมีปัญหา ลูกน้องก็เกิดอุบัติเหตุในการทำงานบ่อย ภายในครอบครัวพ่อแม่เขาก็เริ่มทะเลาะวิวาทกันบ่อยมากขึ้น ทั้งที่ทั้งคู่ตั้งแต่อยู่กันมาไม่เคยทะเลาะกันสักครั้ง แม้แต่ตัวเขาเองก็มีเรื่องทะเลาะกับพี่สาวเขา ขั้นรุนแรง ซึ่งอย่างที่บอกตัวเขาเองก็ไม่เคยมีปัญหากับพี่สาวของเขา รักกัน ดูแลกันตลอด แต่ตอนนี้ทำไมถึงรู้สึกเกียจขี้หน้ากัน แล้วก็เริ่มเจอเรื่องแปลกๆๆภายในบ้าน ตัวเขาเองเคยพบเจอหญิงสาวมายืนอยู่หลังบ้านก็หายไป มาเจอในฝันบ้างมาบอกว่า กูจะเอาให้พวกมึงไม่เป็นสุข แล้วก็มีการพบวิญาณเด็กบ้าง มีเจอวิญญารร่างสูงใหญ่แต่งตัวเหมืนคนสมัยก่อน เดือนไปมาในบ้าน ทั้งที่เมื่อก่อนที่เขามาอยู่หลายปีก็ไม่เคยพบเจอเรื่องพวกนี้ แล้วก็มาเจอปัญหาที่หนักสุดทำให้ครอบครัวเขามาเจอจุดแตกหักกันทั้งครอบครัว เมื่อหุ้นส่วนของพ่อเขาโกงกิจการทั้งหมดของบ้านไป แม้แต่รถสิบล้อรถแม็คโคร ก็โดนเอาไปหมด ทำให้พ่อเขาเครียดมากไม่เป็นทำอะไร และก็ได้แต่ตรอมใจ จนในที่สุดก็เสียชีวิตลง หลังจากครอบครัวหมดสิ้นทั้งเสาหลักของครอบครัวก็ทำให้พี่สาวและตัวเขาแยกกันไป เพราะไม่นานบ้านก็ถูกยึด ต้องออกจากบ้านหลังนี้ และนี่คือจุดที่ทำให้ครอบครัวแตกสลาย พี่สาวก็ไปหาในกรุงเทพ แม่เขาก็ไปอาศัยอยู่กับญาติที่พอพึงพาได้ ส่วนตัวเขาก็ออกร่อนแร่ไป จนผ่านไปเกือบ 10ปี เขาเลยจึงกลับมาหาแม่ และได้กลับมาที่บ้านหลังนี้ แต่บ้านก็ยังอยู่ในสภาพเดิม ไม่มีใครกล้าเข้ามายุ่งบ้านหลังนี้ แม้แต่ตัวแม่เขาเอง ก้ไม่อยากเข้าไปในบ้านหลังนี้ ขนาดรูปคุรพ่อเขายังอยู่ในบ้านหลังนี้อยู่เลย ข้าวของบางอย่างของพ่อเขาก็ยังอยู่ รูปเขาสมัยเด็กๆๆก็ยังมีอยู่่ สักพักก็มีคุณแม่เข็นจักรยานพร้อมถุงขวดเก่ามาเต็มรถ เข้ามาหาทางที่พวกเราคุยกันอยู่ ผมก็ถามน้องผู้ชายไปว่าเป็นใคร ..เขาก็ตอบมาว่าแม่ผมเอง..ทีนี่ล่ะเราเริ่มชื่อน้องมันแล้ว เพราะเขาทักทายกันแบบแม่ลูกกัน ว่ากินอะไรหรือยัง แม่มีกับข้าวที่บ้านป้าเอามาฝาก แกก็ใส่เสื้อธรรมดา กิริยาดูเรียบร้อยมาก ไม่ดูเหมือนคนจรคนไร้บ้านเลย ผมก็โยนคำถามเลยนี่บ้านคุณป้าเหรอครับ คุณป้าตอบแบบยิ้มแบ้ว ก็พูดว่าใช่จ๊ะ ….
แล้วแกก็เล่าเรื่องเหมือนที่น้องผู้ชายพูดเลย เป็นอันว่าเราอึ้งทวีคูณเลย แต่เราก็อดถามไม่ได้ว่าบ้านหลังนี้มันเกิดอะไรขึ้น จึงทำให้ครอบครัวที่ร่ำรวยที่สุดใน ตำบล กลับมาเป็นคนเก็บของเก่าขายได้ คนเป็นแม่ ก้บอกว่าแกก็พึ่งจะมารู้เมื่อปีที่แล้วนี่เอง เพราะคนที่อยู่พื้นที่ด้านข้าง อยากนำรถใหญ่เข้าไปปรับพื้นดิน ในที่ตัวเองแต่หาทางเข้าไม่ได้ ก็มาเห็นว่าบ้านด้านข้างเป็นพื้นที่ร้าง แกเลยขอทุบกำแพงบ้านหลังนี้ให้พอเอารถแม็คโคเข้าได้ จึงมีการเอาแม็คโคมาขุดปรับผิวดินด้วยในจุดที่รถจะผ่าน ก้ไปขุดเจอบางสิ่งบางอย่าง เป็นห่อผ้าเก่าๆเหมือนมีของอยู่ด้านใน ทางคนงานก้เลยแกะดู พบว่าด้านในมีบาตรแตก แล้วก้เส้นผมเป็นกระจุก แล้วก็มีก้อนดำๆๆอยุ่ในผ้าสีแดง เหมือนเขียนเป็นอักขระ เขาก็ไปเรียกแม่เขามาดูทำให้แม่เขารู้ว่า สิ่งที่เกิดขึ้นใบ้านหลังนี้ทำให้ครอบครัว เขาแตกแยก เพราะมีคนทำคุณไสยใส่บ้านนี่เอง แต่ทุกวันนี้แกก็ไม่รู้ว่าใครเป็นคนทำ ก็น่าจะเป็นคนที่เกียจครอบครัวแกแน่ เราจะพูดกับแม่เขาเลยว่าของแบบนี้ยังมีอีกเหรอนึกว่าจะมีแต่ในหนัง แล้วแม่เขาก็พระมาทำพิธีถอนของออกไป นำไปเผาทำลายส่งของเหล่านี้กลับไปที่ภพภูมิที่ดี หลังจากนั้นลูกชายแกก็กลับมา ลูกสาวแกก็ติดต่อกลับมา ว่าอยากจะซื้อบ้านหลังนี้กลับคืน รอรวบรวมเก็บเงินกันอยู่ แม่เขาได้เคยเชิญพระเกจิดังแถวอำเภอนั้นมาทำพิธีถอนของออกจากพื้นที่นี้ เราก็ถามว่าแล้วแม่เอาเงินทองที่ไหนมาเชิญพระเกจิมา แกบอกอาศัยใบบุญของญาติแกที่เชิญถพระมาทำบุญบ้านแกเลยปรับทุกข์กับพระท่าน..ท่านเลยมาช่วย..สาธุ..ผมเลยขออนุญาติเข้าไปเก็บภาพในบ้าน ทั้งคู่ก็อนุญาติผมก็ชวนให้เข้าไปเป้นเพื่อนหน่อยนะครับแต่ตอนแรกทั้งคุ่ปฎิเสธไม่ยากเข้าไป จนสักพักน้องผู้ชายก็เดินเข้าไปเป็นเพื่อน พาเดินสำรวจจุดต่างๆๆ แนะนำภายในบ้าน แล้วยังชี้นี่ไงรูปพ่อผม ซึ่งหน้าคล้ายน้องผู้ชายมาก แบบนี้ผมเชื่อแล้ว ตัวบ้านภายในใหญ่มากกึ่งไม้กึ่งปูน ห้องต่างๆก็เยอะ ข้าวของเครื่องใช้บางอย่างก็ยังอยู่ พอผมถ่ายรูปสำรวจเสร็จ ก็ขอลากลับแต่ก็อดสงสารครอบครัวนี้ไม่ได้ ที่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ ก็เลยควักเงินส่วนตัวให้คุณแม่เขาไปเพื่อเขาจะได้สู้ชีวิตต่อไป
สุดท้ายนี้ผมก็ขอเตือนนะครับว่าสิ่งแบบนีที่เรียกว่าคุณไสย มันยังมีอยู่จริง เราอย่าไปลบหลู่สิ่งที่มองไม่เห็น อย่างที่เขาบอกไม่เชื่อแต่อย่าลบหลู่ และฝากเตือนคนที่คิดจะทำคุณไสยใส่คนอื่น หยุดเถอะนะครับมันเป็นบาปกรรมใหญ่หลวงต่อตัวคุณเอง และคนอื่น สุดท้ายนี้ผมขอให้ครอบครัวนี้ได้กลับมาอยู่ร่วมกันในบ้านหลังนี้อย่างมีความสุขตลอดไปนะครับ
