บางสถานทีมองจากภายนอกอาจไม่มีอะไร แต่บางสถานทีเป็นที่อยู่อาศัยของสิ่งลี้ลับและพิศวง ซึ่งพวกเขาอาจจะอยู่ที่ตรงนั้น ก่อนที่เรามองเห็นก็เป็นได้ (เรื่องนี้อ้างอิงจากเรื่องจริง ผ่านการเล่าจากรุ่นสู่รุ่นและนำมาเรียบเรียงใหม่)…
เรื่องราวเกิดขึ้นนานมาแล้ว ครอบครัวใหญ่ครอบครัวหนึ่งกำลังเศร้าเสียใจกับการจากไปของผู้เป็นพ่อ แต่ก่อนที่ท่านจะจากพวกเขาไป ท่านได้เขียนพินัยกรรมแบ่งมรดกแก่ลูกๆของท่านเรียบร้อยแล้ว ลูกๆของท่านได้รับมรดกเท่าเทียมกัน ยกเว้นทีดินบางที ที่ท่านยกเป็นทีดินสาธารณะ เพื่อให้ชาวบ้านในละแวกนั้นสร้างเป็นสุสานฝั่งศพ…
ครั้นเมื่อตอนที่ท่านยังอยู่ ลูกๆของท่านไม่มีใครกล้าขัดคำสั่งของท่าน แต่วันนี้ท่านได้จากไปแล้ว ลูกๆของท่านเลยไม่เห็นด้วยที่จะยกทีดินเป็นของสาธารณะ ถึงแม้พ่อของเขาจะยกทีดินไปแล้วก็ตาม พวกเขาต้องการทีดินคืน โดยเฉพาะพี่คนโต(วุท นามสมมุติ) วุทเขาประกาศต่อหน้าครอบครัวเลยว่า เขาจะเอาทีดินพื้นนั้นกลับคืนมา…
ไม่กี่เดือนถัดมา วุทได้ให้ผู้รับเหมาที่เขาติดต่อไว้ถมทรายบนทีดินของพ่อเขา เพื่อที่จะกลบสุสานของชาวบ้านที่เสียชีวิตในละแวกนั้น เขาไม่สนใจสุสานหรือคำเตือนจากชาวบ้าน เขาหวังเพียงจะยึดที่ดินคืนมาและสร้างบ้านเป็นของตัวเอง ญาติพี่น้องของเขาเริ่มไม่เห็นด้วยในสิ่งที่เขาทำ มันเหมือนเป็นการลบหลู่คนที่ตายไปแล้ว ทุกคนพยายามเตือนสติเขาอีกครั้งรวมถึงชาวบ้านในละแวกนั้นด้วย แต่เขาก็ไม่ฟังเหตุผล คิดว่าเรื่องผีเรื่องศาลมันเป็นเรื่องงมงาย จนกระทั้งเขาสร้างบ้านในทีดินพื้นนั้นสำเร็จ…
ไม่นานเขาก็พาลูกและภรรยาของเขาย้ายเข้ามาอยู่บ้านใหม่ ในสัปดาห์แรกทุกอย่างดูปกติ เหมือนกับบ้านอื่นๆทั่วไป จนเวลาผ่านไปหลายวัน วุทเริ่มรู้สึกว่าบ้านของเขาไม่ได้มีแค่ครอบครัวเขาเท่านั้นที่อาศัยอยู่ เหมือนมีบางสิ่งร่วมอาศัยในชายคาบ้านของเขาด้วย ทุกคืนเขาจะได้ยินเสียงฝีเทา เดินไปเดินมาในบ้าน บางครั้งก็ได้ยินเสียงเคาะพื้นบ้าน ราวกับว่า กำลังพยายามขุดพื้นบ้านขึ้นมา และบางครั้ง ชาวบ้านในละแวกนั้นก็เห็นเป็นเงาคนยืนอยู่ที่ประตูหน้าต่างบ้าน ทั้งๆทีในบ้านไม่มีคนอยู่เลยสักคน เป็นเช่นนั้นอยู่ทุกคืน จนกระทั้งวุทเริ่มทนไม่ไหว…คืนหนึ่งเขากลับถึงบ้าน ด้วยความเหนื่อยล้าจากการทำงาน เขาไม่ทันสังเกตุสิ่งผิดปกติภายในบ้านตัวเอง เงาเด็กผู้หญิงคนหนึ่งเดินออกมาจากผนังบ้าน จ้องมาทีวุทด้วยความแค้น ใบหน้าเต็มไปด้วยเลือดพร้อมกับมีดที่ถืออยู่ในมือ ทันใดนั้นเด็กคนนั้นวิ่งเข้ามาหาวุทพร้อมกับเสียงกรีดร้อง วุทตกใจและหันมาจับมีดได้ทัน ” กูจะฆ่ามึง !!! กูจะฆ่ามึง !!! กูจะฆ่ามึง !!! ” คำพูดดังขึ้นมาจากเด็กคนนั้น ก่อนทีเด็กคนนั้นจะหายไปต่อหน้าต่อตาเขา…วุทรีบวิ่งเข้าไปในห้องครัวเพื่อหยิบมีดมาป้องกันตัวเอง สภาพในห้องครัวเละเทะไปหมด ทั้งรอยดินโคลนและรอยเลือดจากใครไม่รู้ ทันใดนั้นเอง เสียงหัวเราะได้ดังขึ้นมาจากชั้นสองของบ้าน เขารีบวิ่งไปตามเสียงด้วยความใจกล้า และได้พูดท้าทายกับสิ้งพิศวงเหล่านั้น ” แน่จริง มึงออกมา ออกมาสิ ออกมา !!! ” วุทพูดไม่ทันได้จบประโยค เงาดำๆก็วิ่งเข้ามาหาเขาด้วยความเร็ว วุทยกมีดที่อยู่ในมือแท่งเงาตนนั้น ซ้ำแล้วซ้ำเล่า จนเงาตนนั้นหยุดนิ่งไป เมื่อวุทจ้องหน้าเงานั้น เขาแทบใจสลาย เงาดำที่เขาได้ปักมีดลงไปกลายเป็นลูกสาวของเขาเอง เขาแทบช็อกกับภาพตรงหน้าเขา ” มันไม่จริง มันไม่ใช้ความจริง พวกแกโกหกฉัน มันไม่จริง 5555 ” เขาสับสนกับการกระทำของตัวเองจนเขาเสียสติไป ทุกอย่างที่เขาเห็นมาทั้งหมดเป็นเพียงภาพหลอน จนเขาไม่สามารถควบคุมตัวเองได้ จนสุดท้ายต้องจบชีวิตลูกสาวของตนเอง…เมื่อภรรยาของเขามาถึงบ้าน เธอแทบไม่เชื่อสายตาตัวเอง ภาพที่เห็นคือสามีเธอนั่งกอดลูกสาวที่เต็มไปด้วยคราบเลือด เธอร้องไห้และเสียใจอย่างมาก เธอจึงตัดสินใจแจ้งตำรวจทันที เมื่อตำรวจมาถึง ทุกอย่างก็ถูกควบคุมอยู่ในความสงบ หลังจากตำรวจได้พิสูจน์หลักฐานจึงทราบว่า คนร้ายคือสามีของเธอเอง เธอจึงแจ้งข้อหาสามีตนและย้ายกลับไปอยู่ต่างจังหวัดทันที ส่วนบ้านหลังนั้นก็ถูกทิ้งร้างและไม่มีใครกล้าเข้าไปพักอาศัยอีกเลย…
